"Prindi të rrit, shkolla të ndrit!"
16 mars 2016
Në një letër të
hapur, me të cilën, Hafiz Ali Korça i
drejtohet imamëve dhe hoxhallarëve të
vendit tonë në vitin 1925, ndër të tjera
i drejtohet edhe me këto fjalë:
"Në qoftë se dëshirojmë të jetojmë në fê
të H. Muhammed Mustafajt, duhet bijt e
bijat t’i bëjmë terbije pas rrugës së H.
Pejgamberit edhe t’i armatosim me armët
e ditunive që lyp koha.
Na shqipëtarët po nuk përgatitëm për çdo
katund nga nji alim, i cili fare pak të
ketë vazhdu në medrese (5) vjet, q’ajy
të bëjë imamet e hitabet, edhe të mësojë
dhe çunat si pas nevojës së kohës, edhe
po nuk qitëm për çdo qytet fare pak nga
dhjetë Fahrudina, nuk mundim me mbajtë
as fê as Shtet!
Zotënij ulema e meshajiha!
Në doni të shifni prej popullit atë
nderim qi shifnin të parët, armatosni
bijt t’uaj po me ato armët e të parëve,
se ajo dituni ashtë mirathi i jonë, dhe
duhet t’a trashëgojmë, po na ta dini
bukur se populli mâ s’digjon përrallat e
Shemunit edhe prrallat e Batall Gaziut!?
...
Fort të nderçmit ulema e meshajiha!
Në qoftë se kini ashk në H. Muhammed
Mustafanë, duhet të mos ju kapi gjumi,
po të bëheni merak e të përkujdesi për
brezin qi vjen, duke vërejtun këto pika:
1) Çunat e gocat mos t’ia u dorëzojmë
misionarëve;
2) Si çdo biri e bije t’i mësojmë H.
Kuranin;
3) Si çdo çun qi mbush trembëdhjetë
vjeçin, t’a çojmë në medrese;
4) Si çdo alim e shejh me doemos nga nji
çun t’a dërgojë në medrese;
5) Për me e naltësu medresenë në
shkallët e meritushme, si çdo mysliman,
të mos kursehet;
6) Për me e shty popullin në ndihmë,
ulemat e meshajihat, duhet të mos
kursehen po të shetitin katund në
katund;
7) Si të shtohen t’ardhunat e medresesë,
për çdo mësim të sillen specialistat mâ
të zotët!
Për ndryshe, mundim të themi se nemitja
(mos përkujdesja) e ulemave dhe
meshajihave qi sot, myslimanizmin po e
rrenon me dëshirin e vet!"... (H. Ali
Korça, “Letr’ e hapët për gjith ulemat e
meshajihat qi ndodhen në Shqipni”, në
revistën “Zani i Naltë”, nr. 8, maj,
1924, viti I, f. 244-246.)
Këto fjalë të urta, më erdhën ndër mend
sot, teksa po lexoja lajmin e gëzueshëm
të inaugurimit të ndërtesës së re të
Medresesë "Haxhi Sheh Shamia", cikli i
ulët, djem e vajza.
Ndonëse nuk isha në Shkodër, gëzimi i
këtij inaugurimi më shoqëroi gjatë.
Është një ndjesi legjitime, në një kohë
kur ekuilibrat e proceseve të arsimimit
tek ne janë lëkundur çuditshëm..!?
Për këtë, hapja e kësaj godine të re dhe
edukimi i brezit të ri me frymën e
besimit, me disiplinën personale, me
vlerat e qytetarisë, me harmoninë dhe
dijet e pakufijshme, me pastërtinë dhe
formimin e një personaliteti të brumosur
së mbari, është pa dyshim një lajm
begatues për Shkodrën dhe përtej saj.
Për këtë, të gjithë duhet të bëjmë e të
kontribuojmë me sa të kemi mundësi, në
të gjitha mënyrat e mundshme, për
medresenë tonë, për fëmijët tanë, për të
sotmen dhe të ardhmen e tyre! Për këtë,
nuk duhet të kursehemi assesi!
Duke falënderuar TIKA-n, qeverinë e
Turqisë, Shoqatën "Istanbul" dhe të
gjithë ata që u bënë shkak që sot ta
kemi këtë pasuri kombëtare e shpirtërore
në Shkodër, (edhe si një aset më shumë
në rrugën e Vlerave të Besimit dhe
Dijes), nuk ka se si të mos e lexoj këtë
shfaqje, si një bekim hyjnor dhe një
argument material, që na fton edhe më
shumë drejt rrënjëve shekullore të
identitetit tonë shpirtëror dhe dituror!
Dhe, u ndala tek një fjali e gdhenur në
ball të njërës prej klasave fillore, ku
shënohej: "Prindi të rrit, shkolla të
ndrit!"...
U luta me zemër që Medreseja e jonë të
vazhdojë plot dinjitet rrugëtimin e saj
të pandalshëm drejt lartësive, arritjeve
dhe rezultateve të denja për emrin dhe
misionin e saj fisnik e hyjnor...
Qoftë e bekuar kjo ditë!
Imam
Muhamed B. Sytari
Shkodër, më 16 mars 2016
 |
