"Pastërtia është prej besimit"...
10 mars 2016
Po ndiqja me vëmendje
një video të shkurtër të një peshkatari
në det, teksa shpëton një breshkë uji
nga një lloj plastike, që ishte
ngatërruar për gjymtyrët e saj, duke ia
vështirësuar notimin.
Veprimi i peshkatarit, që me një
përkujdesje të theksuar e liron krijesën
e ujit nga vështirësia ku ndodhej, më
kujtoi hadithin e gruas së shthurur, që
i dha për të pirë një qeni të etur, diku
në një sahra të thatë. "All-llahu e
falënderoi veprimin e saj dhe i dhuroi
xhennetin", thuhet në atë transmetim të
saktë.
M'u kujtua edhe gruaja, që meritoi
ndëshkimin e Zotit në jetën e përtejme,
për shkak të një maceje të gjorë. "E
izoloi. Nuk i jepte për të ngrënë, as e
lejonte të hante nga mbeturinat e
rrugës", thuhet në transmetimin e atij
hadithi.
Nganjëherë, na mundësohet të bëjmë mirë
në jetë, neglizhojmë. Nganjëherë duam të
bëjmë mirë, nuk na mundësohet. Shpesh,
na krijohen rrethanat për të bërë mirë,
hezitojmë. Ndërkohë, në hadithin e
saktë, transmetohet se i dërguari i
All-llahut ka thënë: "Besimi është
shtatëdhjetë e ca degë... më e afërta e
tyre është largimi i të keqes nga
rruga"...
Para ca ditësh, po kalonim bri liqenit
të Shkodrës. Frynte një erë e lehtë,
puhizë që lajmëron se pranvera ka nisur
rrugëtimin drejt nesh, ndonëse është
akoma dimër. Ishte ditë, prej atyre që
të ftojnë të meditosh në bukurinë e
krijesave të Zotit...
Me gjithë pastërtinë e qiellit dhe
begatinë e rrezeve të ngrohta të
diellit, liqeni ishte mbushur me shishe
të ndryshme, me tapa dhe pa tapa, qese
plastike, plastifikime ushqimesh të
shpejta etj, që notonin të pavëmendshme
në shoqërinë e rrjedhave, që me siguri i
përcillnin në drejtim të derdhjes së
Bunës...
Si për ta plotësuar tabllonë e mbetjeve
notare të asaj dite, një vajzë e re,
diku aty afër, i dha lamtumirën e saj
drejt shisheve e paketave të
lloj-llojshme, një kutie cigaresh...
(Tashmë edhe vazjat e reja pijnë duhan,
është modë, është dëshmi pjekurie, pa të
cilën, nuk mund të konsiderohet
bashkëkohore e kompletuar..?!)
Më erdhi ndër mend hadithi: "Pastërtia
është prej besimit"... U binda edhe më
shumë se mungesa e kulturës dhe edukatës
së besimit, sidomos në familje e
shkollë, që natyrshëm do t'i mëkonte
fëmijëve përkujdesjen edhe për gjërat më
elementare në jetë; pastërtinë si prag,
e bën njeriun të jetojë si një qenie
normale, në pamje të parë, krejtësisht
primitive dhe e prapambetur, në
realitet!
Iu riktheva videos, ku më tërhoqën
vëmendjen shenjat e kënaqësisë dhe
qetësisë në fytyrën e peshkatarit. Janë
pa dyshim shenjat e bekimeve të Zotit,
që na dhuron paqe e qetësi, sa herë
dëshmojmë vullnetin për të qenë të
dobishëm për krijesat e Tij...
Imam
Muhamede B. Sytari
Shkodër, më 10 mars 2016.
 |
