Thonin: “Gënjeshtra e prish agjërimin!”
24 pril 2015
Të gjitha
falënderimet e plota dhe madhështia
absolute i takojnë vetëm All-llahut,
Krijuesit Fuqiplotë, Zotit të Vetëm të
botrave, Atij që është i Vetëm dhe i
Pashoq, që nuk ka lindur prej kujt as ka
lindur kush prej Tij, i Cili urdhëron në
Kur’anin Famëlartë: “E kush mund të jetë
më i vërtetë në thënie, se All-llahu?”[1]
Salavatet dhe përshëndetjet më të
përzemërta ia dërgojmë sot në këtë xhuma
të parë të muajit të begatë Rexheb 1436,
zotërisë tonë, Hz. Muhammedit (a.s), i
cili thoshte se: “Kur njeriu gënjen,
meleku largohet prej tij një milje, nga
fëlliqësia e veprës së tij”[2]
Të nderuar vëllezër
besimtarë,
Duke lexuar në librin e mendimtarit të
shquar islam, Shejkh Muhammed El-Gazali,
“Morali i muslimanit”, më tërhoqi
vëmendjen konstatimi i mëposhtëm, ku
thotë se: “All-llahu krijoi qiejt dhe
tokën me të vërtetën, poashtu kërkoi nga
njerëzit që jetën e tyre ta ndërtojnë
mbi të vërtetën, duke mos thënë vetëm se
të vërtetën e duke mos punuar vetëm se
të vërtetën. Ndërsa dilemat e njerëzimit
dhe dëshpërimi i tyre e kanë burimin tek
neglizhenca e tyre ndaj këtij parimi të
qartë dhe tek mbizotërimi i gënjeshtrave
dhe iluzioneve në veten dhe mendimet e
tyre…”[3]
Realitetet tona të përditshme po na
vërtetojnë përherë e më shumë përhapjen
e gënjeshtrës, paragjykimit, iluzionit,
korrupsionit e mashtrimit në jetën e
përditshme të shoqërisë tonë. Natyrshëm,
detyra e jonë si besimtarë është të mos
devijojmë asnjë moment dhe për asnjë
shkak nga e vërteta dhe sinqeriteti,
pasi sikurse kanë thënë: “Kush nuk e
kryen farzin e përhershëm, nuk i
pranohet farzi i përkohshëm! Pyetën:
Cili është farzi i përhershëm? Tha: E
vërteta!”[4]
Prandaj, nuk duhet të habitemi sesi
Islami është interesuar që muslimani të
jetë i vëmendshëm në edukimin e fëmijës
së tij; të mos e gënjejë atë, qoftë edhe
për një lojë, por në mënyrë të
vazhdueshme ta ruajë fëmijën nga hilet,
mashtrimi e gënjeshtra, duke u bërë
shembull për të në jetën e përditshme.
Transmetohet se Resulull-llahu (a.s) ka
thënë: “Kush i thotë një fëmije të
vogël: “Eja të të jap”, dhe nuk i jep
diçka, do t’i shkruhet gënjeshtër!”[5]
Ndërsa Imam Sem’ani ka transmetuar nga
Abdull-llahu (r.a), që thoshte: “Ruajuni
nga gënjeshtra, pasi gënjeshtra nuk
vlen, as në seriozitet as në lojë!”[6]
Ndodh shpesh në marrëdhëniet tona në
jetën e përditshme, kur tregtarë të
ndryshëm gënjejnë kur shesin mallin e
tyre, nuk thonë të vërtetën kur pyesim
rreth tij, për pak të holla më shumë a
për një fitim, që nuk është dhe nuk mund
të jetë kurrë i begatë dhe i rrethuar me
mirësinë e Zotit!? Ndërkohë, All-llahu i
Madhëruar urdhëron në Kur’an: “Të mjerët
ata që mangu masin e peshojnë”[7]
Ndodh shpesh, që dikush premton të na
kryejë një punë për një afat të caktuar,
që lidhet ngusht me oraret tona, me
planifikimin tonë, me lidhjet që kemi me
të tjerë, por që nuk e mban fjalën, e
tejkalon orarin, nuk e kryen punën e
kërkuar dhe nuk ndjen asnjë shqetësim
për këtë!? Ndërkohë, Resulull-llahu
(a.s) thotë se: “Nuk ka besuar në
All-llahun dhe në jetën e përtejme, ai
që kur flet, gënjen!”[8]
Ndodh shpesh, që nxënësi shkon në
shkollë i papërgatitur dhe kur pyetet
për shkakun e mospërgatitjes, gënjen, me
shpresën se mos shpëton nga nota
negative. Mirëpo, kjo nuk duhet të
ndodhë, sepse gënjeshtra nuk ka qenë as
mund të jetë kurrë zgjidhje e bekuar!
Ebu Bekri (r.a) thoshte: “Ruajuni nga
gënjeshtra, sepse gënjeshtra rivalizon
besimin”[9]
Ndodh shpesh, që dikush mundohet dhe
vrapon pa pushim të ndërtojë jetën e tij
mbi gënjeshtrat, mbi mashtrimin, mbi
shfrytëzimin e të tjerëve, që në Islam
është e ndaluar kategorikisht. A nuk
kemi ne shqiptarët, shembullin e para
vitit 1997, kur piramidat e kobshme,
gënjyen dhe mashtruan një popull të
tërë, të hutuar e të dhënë pas kësaj
bote, si të babëzitur e të dalë nga
izolimi?! Dhe cilat ishin pasojat e
kësaj gënjeshtre dhe mashtrimi masiv?
Shkatërrimi, prishja e pasurive publike,
dëmtimi i vlerave dhe interesit
kombëtar, humbje në jetë dhe në pasuri,
dëmtime të shumta pafund!? Ndërkohë, Hz.
Omeri (r.a) thoshte: “Më i dashuri nga
ju për ne, kur nuk ju shohim, është ai
që e ka emrin më të bukur. E kur të
shihemi, më i dashuri nga ju për ne,
është ai që ka moralin më të bukur. E
kur t’ju përzgjedhim, më i dashuri nga
ju për ne është ai që thotë të vërtetën
dhe ai që ruan amanetin!”[10]
Ndodh e ndodh…, por muslimani duhet të
jetë i kujdesshëm e nuk duhet të bjerë
në nivelin e fëlliqësisë dhe degradimit,
me justifikimin se “gënjeshtra është
modë”, se “të gjithë gënjejnë nga pak”,
se “po nuk mashtrove, të mashtrojnë”
etj!? Jo, vëllezër! Muslimani e ka
lidhjen e tij me Zotin, e ka të shtruar
jetën në drejtim të fitimit të
kënaqësisë së Tij, jo përshtatjes me të
keqen për të mbijetuar në këtë botë,
prej të cilës do të largohet një ditë, i
vetëm dhe nevojtar i sinqeritetit, të
vërtetës dhe veprave të pranuara nga Ai,
para duarve të Cilit do të jetë llogaria
e madhe!
Përherë e më shumë, secili prej nesh ka
nevojë të ulet me veten e tij, të
llogarisë mendimet e tij, fjalët e
thëna, premtimet dhe sjelljen me
njerëzit. Sepse sot, më shumë se kurrë,
teksa Islami po sulmohet në çdo cep të
botës, e islamofobia ka nxjerrë kthetrat
e saj dhe nuk pyet më për asgjë, teksa
muslimanët po persekutohen gjithandej
dhe bota hesht, ne duhet ta dëshmojmë
Islamin tonë me sjelljen tonë, me
sinqeritetin tonë, me veprat tona, pa
ndrojtje, pa frikë, plot krenari
legjitime! Sepse, “po të mos jetë
sinqeriteti dhe e vërteta, do të ngrihej
besueshmëria e njerëzve në njëri-tjetrin
dhe nuk do të mbërrinte dot asgjë nga të
vërtetat, në shkencë dhe në fé”[11]
Të nderuar vëllezër,
Mjafton nder dhe krenari për të gjithë
ata që e kanë shtruar jetën e tyre në
rrugën e të vërtetës dhe janë distancuar
nga gënjeshtra, mashtrimi, hilet e
paragjykimi, që All-llahu i Madhëruar ka
urdhëruar në Kur’anin Famëlartë: “O ju
që besuat! Druajuni All-llahut dhe të
jeni me të sinqertët”[12]
Tashmë që kemi hyrë edhe në atmosferën e
Tre Muajve të mirë, le të përfitojmë nga
koha për të ndrequr e sistemuar zemrën,
mendjen e gjuhën; nga hutimi, harresa,
gjynahi e rrëshqitja. Sepse dyert e
pendesës dhe faljes janë hapur dhe,
shpresa në pranimin nga All-llahu
Mëshirëplotë, është e madhe!
Më lejoni t’ju kujtoj ju dhe vetes time
shprehjen e një të urti, nga shekujt e
shkuar, që thoshte: “Kapuni pas të
vërtetës dhe sinqeritetit, edhe nëse
shihni në të shkatërrimin, pasi në të
është shpëtimi! Dhe largohuni nga
gënjeshtra, edhe nëse shihni në të
shpëtimin, pasi në të është shkatërrimi”[13]
Kaq të madhe dhe të rrezikshme e shihnin
të parët tanë gënjeshtrën, saqë Ibn
Ebid-Dunja transmeton se: [Thonin:
“Gënjeshtra e prish agjërimin!”][14]
Në përfundim, le të na shoqërojë përherë
në jetë, porosia e dashur e të dërguarit
të All-llahut, Hz. Muhammedit (a.s), që
thoshte: “Kur të flisni, mos gënjeni!
Kur t’ju lihet një amanet, mos
tradhtoni!”[15]
Imam
Muhamed B. Sytari
Myfti i Zonës Shkodër
(Hytbe e mbajtur në xhaminë e fshatit
Oblikë)
Shkodër, më 24 prill 2015
[1] Kur’ani,
En-Nisa: 87.
[2] Transmetuar
nga Tirmidhiu.
[3] Muhammed
El-Gazali, “Khulukul-muslim”, botimi i
11-të, Damask, 1994, f. 35.
[4] Ebul-Kasim
Abdulkerim El-Kushejri,
“Er-Risaletul-Kushejrijje”, botimi i
tretë, Bejrut-Damask, 1997, f. 214.
[5] Transmetuar
nga Imam Ahmedi, nga Ebu Hurejra (r.a).
[6] Muhammed Nur
Suvejd, “Menhexhut-terbijetin-nebevijje
lit-tifl”, botimi i 7-të, Damask, 1997,
f. 173.
[7] Kur’ani,
El-Mutaffifin: 1.
[8] Transmetuar
nga Ibn Edi-Dunja, Imam Sujuti dhe
Zubejdi, nga Ebu Derda (r.a).
[9] Transmetuar
nga Imam Ahmedi dhe Bejhakiu.
[10] Ibn
Ebid-Dunja, “Dhemul-kedhib ve ehlihi”,
Damask-Bejrut, 1993, f. 21-22.
[11] Ahmed Said
Ed-Dixhevi, “Itmam fethul-Khal-lak fi
mekarimil-akhlak”, botimi i parë,
Damask, 1996, f. 29.
[12] Kur’ani,
Et-Teube: 119.
[13] Ahmed Said
Ed-Dixhevi, vep., e cit., f. 32.
[14] Ibn
Ebid-Dunja, vep., e cit., f. 25.
[15]
Transmetuar nga Bejhakiu dhe Hakimi, nga
Enes ibn Malik (r.a).