Papa Francesco ardhtë në Paqe në tokën e Paqes; Shqipërinë e vlerave të besimit!
10 shtator 2014
Imam
Muhamed Sytari
Myfti i Zonës Shkodër
Vizita e Papës
Francesco, më 21 shtator 2014, në
Tiranë, është pa dyshim një gëzim i madh
për besimtarët katolikë shqiptarë, të
cilët, natyrshëm, presin me shumë mall e
padurim vizitën e Bariut të tyre
shpirtëror dhe takimin fizik me
prezencën e tij.
Për mua, kjo vizitë, më sjell ndër mend
fjalët e profetit Muhammed (a.s), që
thoshte: “Unë jam njeriu më i afërt me
Isain (Jezusin), të birin e Merjemit
(Marisë)”. Ndërkohë, më kujton mirësinë
e madhe, me të cilën Zoti i gjithësisë,
iu drejtua njerëzisë, me ftesën e Tij
hyjnore: “O ju njerëz, ne ju kemi
krijuar ju nga një mashkull dhe një
femër, ju kemi bërë popuj dhe fise, që
të njiheni në mes vete…”. Si të thuash,
kjo vizitë, është një shtysë më shumë,
që shqiptarët, të kthehen dhe të shohin
me vëmendje në thellësitë e shpirtit të
tyre, për të gjetur burimin e besimit,
për të dëshmuar secili, në liri dhe paqe
me veten dhe tjetrin, vullnetin e
besimit dhe rrugëtimin drejt vlerave të
tij në jetë.
Vitin e kaluar, teksa lexoja mesazhin që
Papa Francesco i dërgonte botës
muslimane me rastin e Fitër Bajramit, ku
ndër të tjera thoshte se: “Tema që dua
të ndaj me ju këtë vit është: Forcimi i
respektit të ndërsjellët nëpërmjet
edukimit”, deklaroja publikisht se edhe
ne bashkohemi me mesazhin e Papës dhe
jemi të vetëdijshëm se muslimanë dhe të
krishterë, duhet të punojmë më shumë
bashkërisht në këtë drejtim, si fetarë
të mirë e atdhetarë të mirë, (jashtë
ndikimeve dhe influencave jobesimtare),
për të kërkuar lartësimin kombëtar
nëpërmjet rrugëve të fesë dhe besimit,
ku rikthimi i lëndës së edukimit fetar
në shkollat tona, është një hap me
rëndësi të veçantë dhe një kthesë
kulminante në shkëputjen nga ateizmi dhe
persekutimi i vlerave të fesë.
Sepse, unë mendoj se një komb, ku nuk
respektohet besimi dhe feja, ku nuk ka
mirëkuptim dhe harmoni në mes bijve të
tij, ku feja nuk luan si duhet rolin e
edukatorit dhe mbrojtësit të vlerave të
harmonisë dhe respektit të ndërsjellët,
ku fetarët e mirë nuk bashkëpunojnë për
të ardhmen e fëmijëve dhe rinisë së tyre
dhe nuk gjejnë mbështetjen e duhur nga
realitetet shoqërore dhe ato
vendimmarrëse, është një komb i dobët,
që shkon verbërisht drejt dekadencave.
E, ne shqiptarët nuk jemi komb i dobët
dhe nuk duhet të pranojmë rrugëtimin e
verbër drejt dekadencës shpirtërore,
intelektuale dhe qytetëruese. Besimi ynë
është më i madh se sfidat e afetarizmit
dhe zhveshjes nga identiteti i shpirtit;
secili në Thirrjen dhe Dritën e tij!
Në mesazhin e tij, me rastin e takimit
Ndërkombëtar për Paqen, në Antwerp, 7-9
shtator 2014, Papa Francesco, teksa
kritikon luftrat, me të cilat po
përballet bota sot, shkatërrimin dhe
dhunën e papranueshme, vë theksin te
dialogu dhe lutja dhe nevoja për to në
jetën tonë. Thekson se: “Mund të gjendet
përherë një alternativë: rruga e
dialogut, e takimit dhe kërkimi i
sinqertë i të vërtetës”. Po! Ky është
një mesazh, me të cilin bashkohemi,
muslimanë dhe të
krishterë, sikurse lutemi dhe thërrasim
që njeriu i kohës tonë, të gjejë paqen
me Zotin, mos ta kthejë besimin dhe fenë
në armë shkatërrimi, (duke justifikuar
paudhësinë e tij dhe devijimin nga
vlerat e qënies njeri dhe mrekullia e
përzgjedhjes së tij për t’iu shfaqur
Zoti nëpërmjet Thirrjeve dhe Librave të
Shenjtë), si dhe të gjejë rrugën e së
vërtetës, që do ta ndriçojë jetën e tij
drejt Zotit, dashurisë së Tij dhe Paqes,
për të cilën të gjithë kemi nevojë dhe
që na përket të gjithëve, me krejt
diversitetin fetar, etnik e kulturor!
Papa Francesco ardhtë në Paqe dhe paqja
e shoqëroftë në udhëtimin e tij në tokën
e Paqes; në Shqipërinë e vlerave të
besimit!
Shkodër, më 10 shtator 2014