Myftinia Shkodër

Imam Muhamed Sytari
Myfti i Zonës Shkodër

Agjërimi, si mundësia më e mirë për arritjen e përkushtimit në jetë, do të thotë t'ia dorëzosh tërësisht veten Zotit, në nivelet më të larta të "tevekkulit", (vetëdorëzimit me bindje, në duart e Zotit, pas plotësimit të kushteve dhe shkaqeve materiale) si dhe të angazhohesh maksimalisht me gjymtyrët tuaja drejt asaj që Ai kërkon nga ti në jetë. 

Jo më kot, Imam Gazaliu e ka konsideruar agjërimin, si ¼-ta e besimit. Në “Ihja Ulumiddin”, teksa flet për sekretet e agjërimit dhe dobitë e tij, shkruan: “Agjërimi është ¼-ta e besimit, duke u nisur nga thënia e tij (a.s): “Agjërimi është gjysma e durimit”[1], si dhe thënia e tij (a.s): “Durimi është gjysma e besimit”[2]…”[3]

Mbi këtë bazë, edhe shpërblimi për agjërimin vjen në mënyrën më të lartë: "Çdo e mirë shpërblehet me dhjetë sosh deri në shtatëqind shpërblime, përveç agjërimit, ai është Imi 
dhe vetëm Unë shpërblej për të!"[4] Ndërsa në Kur'an – siç vijon logjikën e tij Imam Gazaliu,- thuhet: "Durimtarëve do ua japë shpërblimin të pallogaritshëm".[5]

Urtësia nga legjitimimi i agjërimit, siç pohon dijetari i shquar, Dr. Abdulkerim Zejdan: “është e dukshme, pasi me agjërim njeriu përfiton shpirtërisht, edukon veten me sinqeritetin, mësohet të durojë, të shfaqë adhurimin e tij ndaj All-llahut (xh.sh), sikurse është një rritje e ndjesisë së muslimanit për vëllanë e tij musliman të uritur, i cili nuk ka me se të shuajë urinë dhe etjen e tij.”[6]

Nga përvojat personale, por edhe nga bashkëbisedimet e shumta me agjërues ndër vite, kuptohet qartë se kur njeriu angazhohet ta respektojë thirrjen e agjërimit, sidomos në Ramazan, për tridhjetë ditë me radhë, natyrshëm, të gjitha këto urtësi hyjnore dhe shumë të tjera, bëhen pjesë e pandarë e ditës dhe natës, duke e lidhur më shumë muslimanin me ndjesinë e fesë dhe besimit. Me fjalë të tjera, morali dhe rutina e jetës në agjërim, mund të bëhet shkak që njeriu të korrigjojë të kaluarën e tij, i vendosur për të përjetuar eksperiencat e agjërimit, edhe pas tij!

Me fjalë të tjera, agjërimi është një stërvitës i mrekullueshëm që e bën njeriun të reflektojë dhe të kuptojë se vetëbesimi i zhvesur nga besimi në Zot, nuk është gjithçka në jetë, përkundrazi, është një arsye më shumë drejt arrogancës injorante dhe ushqimit të kapriçove me mendjemadhësinë e vetëkënaqur!?

Agjërimi na mëson se sa rëndësi ka që të paktën një muaj në vit, besimtari të refreskojë besëlidhjen e fesë dhe të besimit, duke u dëshmuar si individ i shëndoshë i një shoqërie, që përherë ka nevojë për përmirësim. Të ketë mundësi të kuptojë se suksesi dhe arritjet e larta, përfshi vullnetin për të ecur në jetë, kalojnë nga bota e besimit dhe përkushtimit ndaj Thirrjeve të Zotit, më të plotave thirrje për mbarësi dhe sukses!

Ateistët dhe përhapësit e teorive afetare në shoqërinë tonë (por jo vetëm), edhe pse mundohen t’i japin drejtimin e filozofisë së tyre kuptimeve të agjërimit, nuk arrijnë të kuptojnë shpirtin dhe esencën e marrëdhënies së njeriut me Zotin, atë prej të cilës ata e kanë privuar veten.

Agjërimi është mënyra më e mirë, që njeriu i kohëve moderne; krijesa që përpiqet të marrë mbi supe jetën, duke e larguar Zotin prej saj, i vërsulur pas teorive dhe filozofive afetare dhe ateiste, drejt teknologjisë së vrasjes dhe shkatërrimit në masë me armët e krijuara dhe tmerrin që ato shkaktojnë në duar abuzive, të ketë një mundësi kthese dhe pendimi, të ketë një derë të hapur për t’u kthyer nga Zoti, Krijuesi i Vetëm, i Urti Dijeplotë!

Agjërimi, është mundësia më e mirë, që njeriu i sotëm pa besim, ateist dhe arrogant me pushtetin e shumëllojshëm në dorë, të ndalë pak hovin e arrogancës së tij dhe të mendojë se kjo gjithësi e ka NJË ZOT, nuk është ai zoti! Ai nuk është asgjë, është një krijesë e dobët e rritur në mënyrë të gabuar, e gatshme për të prishur e për të shkatërruar tokën dhe jetën!? Ja, sot në Gaza, ku njerëz të pafajshëm, besimtarë agjërues, fëmijë e gra, pleq e plaka, vriten dhe masakrohen pabesisht dhe në mënyrën më tinzare nga makina e terrorit dhe urrejtjes!? Shembulli më i neveritshëm i devijimit të racës njerëzore, nga besimi dhe thirrja e tij në jetë!

Agjërimi është mënyra më e mirë për t’u kthyer nga Zoti dhe mësimet e tij, por njëkohësisht edhe mënyra më e mirë e bashkimit dhe solidarizimit të bashkësisë së muslimanëve kudo në botë, për t’i rikthyer botës dritën, me të cilën ata i dhanë kuptim jetës dhe njeriut, cilitdo njeri, teksa udhëhiqnin botën me dashuri dhe paqe!

Shkodër, më 10 korrik 2014

---

[1] Tirmidhiu, hasen dhe Bejhekiu nga Ebu Hurejra (r.a).
[2] Ebu Nuajmi në “El-Hilje” dhe Khatibi në “Et-Tarikh”, nga Ibni Mesudi (r.a), hasen.
[3] Ebu Hamid El-Gazali, “Ihja Ulumiddin”, botimi I-rë, Bejrut, 2000, vëll. I-rë, fq. 310.
[4] Bukhariu dhe Muslimi, nga Ebu Hurejra (r.a).
[5] Kur’ani, Ez-Zummer: 10.
[6] Dr. Abdulkerim Zejdan, “El-Mufassal fi ahkamil-mer’eti”, botimi i II-të, Bejrut, 1994, vëll. II-të, fq. 9.