Myftinia Shkodër

Pse sonte ky shi, që ëmbël troket në zemër të tokës së fjetur, më kujton trokitjen e hapave të mi, si piklina shiu, mbi tokën e Shtëpisë Tënde, ja Resulall-llah..?

Atë natë, teksa të vija, me kokën e mbuluar nga turpi dhe malli, me frikën legjitime, se kur të dal para Teje, do ishe a jo i kënaqur, ndonëse ishte qetësi dhe mbizotëronte prehja e selameve dhe salavateve të botës mbarë…

Atë natë, teksa afrohesha dhe ndjeja se zemra kishte dalë në dritare të shpirtit për të parë bukurinë e Prezencës Tënde, aty bri Raudas Sherife, i dashtuni i gjithësisë, Sejjidi Resulall-llah…

Atë natë, teksa hapat mbanin rendin e rrahjeve të zemrës, që me frymë salavati prodhonin jetë Drite, para duarve Tuaja, ja Resulall-llah… Dhe, asgjë tjetër, përveç qëndrimit para Duarve Tuaja, nuk kishte më kuptim në ato momente të bekuara…

Pse sonte ky shi, që me imtësinë e prekjeve të tij, më kujton atë natë të bekuar, kur me sytë e zemrës të thirra e, me gjuhën e shpirtit dëshmova, duke mbajtur lotët nga xhelozia, aty para Duarve Tuaja: “Unë dëshmoj, o i Dërguar i All-llahut se ti e përcolle mesazhin, e kreve amanetin dhe e këshillove ymmetin…”..?

Pse, teksa mbushem me erën e kujtimeve të asaj nate, si ditë me diell rrezatues, më bëhet se mesnata është mbushur me mallin Tënd dhe.., nëpërmjet fërshëllimave të lehta të erës së freskët, shfryn ofshamat e shpirit të saj, si peng mallëngjimi..?

Pse, teksa vështroj në horizont, si rreze Drite, mbulon natën me pektun e saj, dashnia e fshehur në qoshket e heshtura të qënies sime..? E, në këtë gjendje të pakrahasueshme, nata më bëhet fllad, që për dore më merr drejt Dritares Tënde, ku Një Zot e di sesa më ka munguar që nga ajo natë…

Pse sonte ky shi, teksa të gjithë flenë, ka zgjuar mallin Tënd e, me butësi më thërret të dal sërish para Duarve Tuaja e të dëshmoj me kokën e ulur nga malli dhe turpi, pafundësisht: “Unë dëshmoj, o i Dërguar i All-llahut se ti e përcolle mesazhin, e kreve amanetin dhe e këshillove ymmetin…”.

Ah, i bekuar qofsh, o rahmet bujar, që zgjon kujtime prekjesh, në një natë të qetë, mbështetur mbi zemrën time…

Muhamed B. Sytari
Shkodër, më 14 maj 2014
(Teksa nata dritësohet në krahët e kujtimeve…)