Myftinia Shkodër

Në ligjëratën e kësaj jave para të pranishëmve të shumtë në xhaminë e Parrucës, në hytben e të xhumasë, më 7 shkurt 2014, Myftiu i Shkodrës, Imam Muhamed Sytari, ka vijuar të flasë mbi realitetet e përditshme, me të cilat përballen muslimanët në Shkodër, Shqipëri e më tej në trojet shqiptare.
 
Në hytben e tij, Myftiu ka kërkuar që muslimanët nuk duhet të vazhdojnë të pranojnë dhe të tolerojnë të konsiderohen si minoranca të padobishme në këtë qytet, ku kontributet e tyre janë të njohura dhe evidente.
 
Ka bërë thirrje që muslimani të ruajë dinjitetin e tij dhe të kërkojë respektimin e të drejtave që ia garanton ligji, duke aspiruar në këtë mënyrë kapërcimin e mentaliteteve provinciale, që e kanë mbajtur peng zhvillimin e tërësishëm të Shkodrës dhe fanatizmin e dëshmuar në investimet e ndryshme që janë bërë nga politika fanatike e viteve dhe dekadave të fundit.
 
Myftiu ka përmendur se e gjithë kjo ndodh për shkak të hutimit të muslimanëve dhe mosangazhimit të tyre me atë që u takon të japin e të kontribuojnë, të marrin e të përfitojnë, nga zhvillimi dhe ndërtimi i qytetit.
 
Në hytben e kësaj xhumaje Myftiu ka përmendur edhe provokimet fetare, me të cilat janë përballur muslimanët e Shkodrës gjatë këtyre 23 viteve të fundit, ku i është referuar mbjelljes së shtatoreve dhe busteve me tendenca fetare, joislame, në lulishtat dhe zonat, ku banojnë muslimanët.
 
Njëkohësisht ka përmendur edhe abuzimin që bëhet me përmendjen e personaliteteve të krishtera, si simbole kombëtare të shqiptarëve, a personifikime të kombit shqiptar në botë. Këtu, Myftiu ka pyetur: “Po Shejkh Nasir Albani, Shejkh Shuajb Arnauti, Shejkh Vehbi Sulejmani, në botë arabe, a Imam Vehbi Ismaili në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, por dhe nobelisti shqiptar Ferid Murati, përse nuk përmenden si personalitete mbarëbotërore, fama e të cilëve ka kaluar kufijtë e kontinenteve, si dijetarë të aftë, me prejardhje shqiptare?”.