Çast

Xhahid Bushati

                         Natë. Udhëtojmë me avion. Presim agimin të lind!..
                        Pas pak zbardh. Sytë bëhen dritare. Nuk presim dot...
                        -Mirëmëngjes, tokë e bekuar!
                        -Mirëmëngjes, aeroport!
 
                        Lëvizim. Ngrohtësia të rrethon. Aromë shkretëtire.
                        Fjalët janë të pakta. Mirësi e tejdukshme.
                        Meka na mbështjell me magjinë e zakonshme,
                        Para nesh, zemrat mbërritën te Qabja e madhnueshme.