Pse…?
Naim
Drijaj
Imam i xhamisë, Parrucë
Pejgamberi
a.s. është personaliteti i pashoq në
histori, i cili ka ndryshuar rrjedhën e
njerëzimit dhe të shoqërisë njerëzore duke u
përcjellur atyre parime dhe praktika me anë
të të cilave mund të arrihet lumturia në
këtë jetë dhe në tjetrën. Ai është
gërshetimi i virtyteve të ndritshme dhe
pasqyra e një shëmbëlltyre të lartë. Ndër
shkaqet për të cilat duhet ta studiojmë dhe
përvetësojmë historinë e Pejgamberit a.s.
janë tre:
Shkaku i parë është se përvoja më e
sukseshme, në zhvillimin e një populli, në
gjithë historinë e njerëzimit, është përvoja
e Pejgamberit a.s.
Muhamedi a.s. në një periudhë shumë të
shkurtë e ktheu vendin e tij nga një
popull i cili merrej me kullotjen e deleve
në një popull që udhëheqi botën.
Të gjithë personalitetet e mëdha të botës,
kanë lënë ndikimin e tyre vetëm në kohën që
kanë jetuar. Aleksandri i madh, Volteri,
Platoni, Gandi etj…ndikimin e patën për një
periudhë të caktuar kohe. Kurse ndikimi që
la Pejgamberi a.s. vazhdon dhe do të
vazhdojë deri ditën e kijametit.
Shkaku i dytë për të cilin e studiojmë
historinë e Pejgamberit a.s. është se të
gjithë kemi nevojë të kemi një shembull që
të na udhëheqë në jetë. Për këtë nuk do të
gjesh shembull më të mirë se Pejgamberin a.s.
Muhamedi a.s. është shembull si prijës
fetar, kryetar shteti, shembull me durimin
dhe nënshtrimin e tij në kohë dhe rrethana
të vështira, shembull butësie dhe
dhembshurie ndaj anëtarëve të familjes,
shembull me mëshirën e tij ndaj të dobtëve,
të vetmuarve, robërve e skllevërve, dhe me
faljen dhe mirëkuptimin ndaj gjynahqarve dhe
gabimtarëve.
Nëse ti je një njeri i pasur, mendo për
thjeshtësinë dhe bujarinë e Pejgamberit a.s.
Nëse ti je njeri prej të dobtëve, merr
shembull prej jetës së Pejgamberit a.s. që
ka jetuar në Mekkë nën regjimin e padrejtë
dhe mizorë të politesistëve!
Nëse je mësues, mendo për Pejgamberin a.s.
që u mësonte shokëve të suffës urdhrat
hyjnore duke u përcjellë atyre frymëzimin e
zemrës së tij të ndjeshme!
Nëse ti je nxënës, përfytyro Pejgamberin a.s.
se si qëndronte para Xhebrailit a.s. që i
sjelltë shpalljen!
Nëse ti je predikues që jep këshilla ose një
prijës, kujto Pejgamberin a.s. se si i
këshillonte dhe u shpërndante urtësi shokëve
të tij.
Nëse je gjykatës, mendo zgjidhjen e tij të
zgjuar e të drejtë për të vendosur Gurin e
zi në Qabe ndërsa fiset mekase ishin gati
t’ia këpusin kokën njëri-tjetrit për këtë
gjë!
Shkaku i tretë është se ai është
personaliteti më i madh në historinë e
njerëzimit. Të gjithë personalitetet e
medhenj në historinë e njerëzimit, janë
dalluar vetëm në një fushë të caktuar.
Shekspiri ishte i njohur në fushën e
shkrimit. Napoleoni në forcën ushtarake.
Gandi njihej në politikë. Volteri në
ideologji. I vetmi që posedonte të gjitha
format e madhështisë është Pejgamberi a.s.
Herakliu i Romës, kishte dëgjuar që në
qutetin e tij, gjendej një burrë nga populli
i Muhamedit. Ai ishte Ebu Sufjani, një nga
armiqtë më të egër të Pejgamberit a.s. në
atë kohë. Herakliu dërgon njerëz që ta
sjellin për ta pyetur rreth Pejgamberit. Pra
mbreti i Romës do të pyeste rreth
Pejgamberit, njërin nga armiqtë e tij të
egër. Vallë cfarë do t’i thotë Ebu Sufjani?
Herakliu pasi u takuan e pyeti: “Nga
c’familje dhe c’fis vjen ky njeri?”
Ebu Sufjani iu përgjigj: “Ai vjen nga
familja dhe fisi më i mirë”.
Herakliu: “A është mashtrues dhe i pabesë?”
Ebu Sufjani: “Jo”.
Herakliu: “A ishtohen pasuesit apo i
pakësohen?” Ebu Sufjani: “Në fakt, i
shtohen”.
Herakliu: “A ka ndonjë prej pasuesve të tij
që e braktis fenë e tij i pakënaqur prej
tij?”
Ebu Sufjani: “Jo”.
Herakliu: “Cfarë i urdhëron të bëjnë?”
Ebu Sufjani: “I urdhëron të falen, të flasin
drejt, i urdhëron në pastërti morale dhe të
shkojnë mirë me farefisin”.
Herakliu: “Nëse është i tillë ai për të
cilin po flasim, dije se vendi ku po qëndroj
unë, një ditë do të jetë nën pushtetin e
tij”.
Pejgamberi a.s. ngjason me një pishtar që i
ndriçon udhën kujtdo që dëshiron ta ndjekë
rrugën e drejtë dhe të arrijë suksesin në të
gjitha fushat e jetës. Ai ishte i butë dhe i
ëmbël, kurrë nuk ofendonte apo përbuzte
njeri, duke hyrë kështu në zemrën e
njerëzve, madje duke fituar edhe respektin e
armiqve të tij. Ai ishte njeri i së vërtetës
dhe e urrente shumë gënjeshtrën.
