Imam Muhamed Sytari
Myfti i Zonës Shkodër

Ditën e martë, më 19 mars 2013, sëbashku me pjestarë të stafit të Myftinisë Shkodër po zhvillonim një tur inspektimesh në disa nga xhamitë e reja në ndërtim, në zonën tonë.
           
Befasia e jonë e madhe, por njëkohësisht edhe një dhembje e përsëritur pafund, ishte realiteti i Xhamisë së Plumbit. E përmbytur, ashtu si jetime në mes të ujit, Faltorja e Madhe e Bushatlinjeve të Shkodrës bëhej dëshmitare (për të panumërtën herë) e realitetit të përmbytur të TRASHËGIMISË së Shkodrës, bartësit e të cilës ka kohë që kanë pranuar të ulin kokën dhe të jetojnë nën hije...
           
Xhamia e Plumbit sot, është dëshmitarja më e mirë se VLERAT dhe simbolet e tyre në Shkodër, nuk kanë më asnjë zë që u dëgjohet, ndonëse qyteti gurtësohet dita-ditës me pedonale bardh e zi e me festa palaçosh që kërcejnë me xhinse e pa to, me maska e pa to, të tërhequr nga një forcë e zezë, që edhe pse zgërdhihet, mbetet e zezë!
           
Aty, m’u kujtua një shkrim i vitit 1938. Ndonëse i largët në kohë, përkthente të njëjtin realitet, që dëshmohet edhe sot në rrethinat e lagjes, që dikur dëshmohej si “bajrak i parë”!? Autori i shkrimit, si të ishte lajmëtar i realiteteve të sotme të kësaj xhamie me vlerë, dëshmonte: “... gjithashtu edhe minareja e kësaj Xhamije mbas pak kohe shifet se ka me u rëxue mbasi i kanë ra disa gurë afër sherifes e mbas tashit âsht frigë me hymë në këtë minare. Me qenë se Xhamija në fjalë âsht nji nga ndërtesat aktive mâ të rândësishme të Shkodrës, âsht detyra e Krye-Myftinisë së Vendit të marrë masa sa mâ parë për të meremetue e zbukurue këtë monument”.[1]
           
Në fakt sot, pasi kanë kaluar shumë dekada nga momenti i shkrimit të këtyre fjalëve e, kur përgjegjësia për Xhaminë e Plumbit dhe zonën përreth saj, të mbushur me gjurmë traditash dhe kulture pafund, e ka tejkaluar kufirin e përkujdesjes së ngushtë, vetëm se në dyert e Myftinisë Shkodër, realitetet e dëshmuara vërtetojnë për një tendencë përmbytëse të kësaj zone... Realisht, dekadat e periudhës post-ateiste, kanë vërtetuar më së miri një fakt të hidhur: atë të neglizhencës së qëllimtë ndaj kësaj Xhamie dhe shpirtit që ajo bart dhe mesazheve të ringjalljes që përçon!
           
Çfarë do të ndodhë pas kësaj dite? A do të ndryshojë diçka nga ky realitet? Ajo që mund të them me plot bindje është se, me përmbytjen e vazhdueshme të Xhamisë së Plumbit, është përmbytur edhe fytyra e atyre që duhet të bënin atë që kanë për detyrë dhe borxh moral e kombëtar ndaj kësaj Xhamie, para syve tanë!

Njëkohësisht, ne do të vazhdojmë të besojmë dhe të kemi shpresë të madhe në Zotin, që kjo Xhami e ndërtuar me sinqeritet dhe mjeshtri të rrallë, nuk do të shuhet as do të tretet, DO TË NUSËROJË.., jo shumë larg nga kjo kohë!

[1] THAKA, “Xhamija e Plumbit në zhgatrrim”, në revistën “Zani i Naltë”, viti XIII, shtatuer, 1938, nr. 9, fq. 287.