Ditën e xhuma, më 21 shtator 2012, nëpërmjet minberit të xhamisë së Parrucës, Myftiu i Shkodrës Imam Muhamed Sytari ka folur mbi vlerën dhe rëndësinë që ka përmendja e vazhdueshme e hz. Muhammedit (a.s), nëpërmjet shtimit të salavatit. Ai ka theksuar se: “Studenti musliman që vazhdimisht bie salavat, mendon për fjalët e profetit që nxisin kërkimin e dijes dhe lartësimin në gradët e përkushtimit nëpërmjet rrugëve të dijes. Tregtari musliman që vazhdimisht bie salavat, kujton ajetet që i zbrisinin profetit, nëpërmjet të cilave i kërkohet tregtarëve të jenë të ndershëm e të drejtë kur peshojnë e shesin. Po ashtu gjykatësi, deputeti, njeriu i thjeshtë, gruaja e burri, i riu dhe e reja, sa herë që e ruajnë vazhdimësinë e salavatit, mendohen që të jenë më të mirë e më të drejtë në jetën e tyre”.
`          
Myftiu ka folur edhe për gjurmët e islamofobisë, që po përhapet gjithandej në vende të ndryshme të botës. Ka përmendur edhe Francën, ku u ka kujtuar besimtarëve, se kur kalifi i drejtë Harun Reshidi i dhuronte mbretit të Francës një orë me ujë, të shpikur nga muslimanët, Sharlamani frikësohej prej saj duke menduar se në brendësi të saj ka një xhind. “Kësisoj edhe sot, ata që tentojnë të tallen e të fyejnë personalitetin e Resulull-llahit, në të vërtetë vërtetojnë se akoma kanë mbetur në epokën e injorancës, femohimit dhe çthurrjes intelektuale”- ka thënë Myftiu.
           
Ai ka nxitur muslimanët e Shkodrës që të dhurojnë gjak për fëmijët talasemikë, duke u kujtuar atyre se porositë e Kur’anit, që na i mësoi profeti, na udhëzojnë se kush shpëton një njeri është si të ketë shpëtuar tërë njerëzimin.
           
Pas faljes së namazit të xhumasë, Myftiu i Shkodrës Imam Muhamed Sytari është regjistruar si vullnetari i parë për të dhuruar gjak. Me dhjetëra të rinj e të reja e kanë pasuar atë, duke dëshmuar një sensibilizim të lavdëruar me fëmijët dhe njerëzit e sëmurë talasemikë.

Pas dhurimit nga gjaku i tij, Myftiu ka dhënë një intervistë për mediat lokale, ku ka shpjeguar se ky sensibilizim vjen në një kohë të duhur dhe dëshmon shpirtin e solidaritetit të muslimanëve me njerëzit e sëmurë e në nevojë.