Në mbrëmjen e dytë të Fitër Bajramit, në zyrën xhamisë më erdhi një plakë me një vajzë dhe një i ri që nga pamja e jashtme dukeshin si nga Azia Qendrore. E moshuara, me një anglishte të thyer më tregoi se djali i ri me emirn Whi, i cili ishte me origjinë nga Vietnami, kishte dëshirë të informohej më shumë rreth Islamit dhe mbase do e pranonte atë.
 
Pas sqarimit të shtyllave të besimit dhe ato të praktikës Islame, disa prej të cilave dallohej se ishte i informuar më përpara, Whi shprehu dëshirën të pranojë Islamin. U ula më afër tij dhe i shtërngova dorën. I thashë të përsëriste pas meje fjalët e Deklaratës Islame (Shehadetit) në gjuhën Arabe dhe Anglisht. Nga emocionet shpirtërore që ndiente, disa fjalë ia përsëritja dy herë.

Më pas pyeta dy vëllezërit muslimanë që gjindeshin në zyre të dëshmonin për pranimin e tij të Islamit, pyetje të cilës menjëherë iu përgjigjen pozitivisht. E rroka fort dhe i urova mirëseardhjen në dritën e Zotit.

E moshuara dhe vajza që ishte me të u gëzuan shumë, por e vëreja se me padurim po priste për diçka dhe menjëherë më pyeti: “Po emrin?” I vetmi emër dhe person që më erdhi në mendje menjëherë ishte Hoxha i nderuar Vehbi Sulejman Gavoçi dhe brenda sekondave i thashë: “Le të jetë emri yt i ri Vehbi, për nder dhe respekt të dijetarit plot dritë Vehbi Sulejman Gavoci, i cili vinte në Shkodër në vitet e para të demokracisë dhe lirisë fetare dhe na mësonte Islamin sa në njërën xhami në tjetrën!”

Dhe Whi, pranoi këtë emër të nderuar të këtij dijetari të shquar islam nga Shkodra.  

Imam Didmar Faja 
Arizona, 2012