Para pak ditësh shtëpia botuese “LOGOS-A”, në Shkup, ka nxjerrë në qarkullim një libër mbi jetën e Myftiut të Shkodrës (1991-2003), H. Faik Hoxha.
           
Libri në fjalë është vepër e thirrësit islam Imam Muhamed Sytari (aktualisht Myfti i Zonës Shkodër). Në rreshtat e këtij libri, autori ka shpjeguar qëllimin e kësaj pune, duke u shprehur se: “heshtja e madhe me të cilën është rrethuar personaliteti i Myftiut Faik Hoxha (më jetëgjati në drejtimin e kësaj detyre të vështirë, aq më tepër në një qytet si Shkodra e pas viteve 1990) dhe elementë të shumtë përreth saj, që e bëjnë më intriguese, më kanë “thirrur” dhe më kanë “kërkuar”, për t’u bërë nxitësit kryesorë që në një ditë të bukur qershori, të trokas në derën e madhe të shtëpisë së vjetër të Haxhi Faik Hoxhës, për t’i kërkuar me vendosmëri të më hapë “dosarët” e jetës së tij, për të parë në to se kush është në të vërtetë ky njeri që kaderi e solli të ishte Myfti i Shkodrës për 12 vite me radhë! Çfarë përfaqëson ai në mesin e një vargu të gjatë hoxhallarësh, myftilerësh e shërbyesish të përkushtuar ndaj Thirrjes Islame në vendin tonë? Çfarë kontributi ka ai në lëvizjen islame të këtyre dy dekadave të fundit në Shkodër, por jo vetëm? E, në prehrin e 80 viteve jetë që mban mbi supe, si e ndjen veten përpara pasqyrës së jetës? Një jete, plot peripeci e ngjyra..!? Një jetë plot vuajtje, mundime, por edhe të papritura të këndshme...”- (fq. 7-8).

Më pas, në faqet e këtij libri janë përfshirë intervistat që autori ka zhvilluar me personazhin kryesor të kësaj vepre, duke marrë direkt nga goja e tij të pathënat e një jete të mbushur me zhvillime të ndryshme.

Një vend i domosdoshëm në këtë libër i kushtohet edhe personalitetit të Sheh Qazim Hoxhës, për të cilin i biri rrëfen momente shumë interesante nga jeta dhe mendimi i tij.

Autori ka shfrytëzuar edhe arkivin e Myftinisë Shkodër për të nxjerrë prej tij fazat nëpër të cilat kaloi kjo myftini nën drejtimin e Faik Hoxhës. Në këtë kapitull të titulluar “Gjurmë arkivi…”, autori ka theksuar se: “Nëpërmjet këtyre shkresave (jo tërë shkresave të viteve të Myftinisë së tij), lexuesi do të ketë mundësi të lexojë në mënyrë të drejtpërdrejtë zhvillime interesante të jetës fetare islame në Shkodër në disa momente të zhvillimit të saj.
           
Nëpërmjet deklaratave e fjalimeve, relacioneve me shkrim, kërkesave për ndërtim të xhamive a lirim të objekteve islame të zëna padrejtësisht, projekteve për zhvillimin e aktiviteteve elitare, afrimin e intelektualëve Myslimanë të kohës, gjallërimin e bibliotekës islame shqiptare me libra seriozë që pasurojnë njohuritë tona mbi jetën e hoxhallarëve mendjendritur të Shkodrës (si: “Në kujtim të brezave”, “Mevludet në gjuhën shqipe” etj), organizimin e ceremonive fetare për netët e mëdha, këndimin e mevludit etj, përpjekjet për hapjen e medresesë, marrëdhëniet me shoqatat bamirëse islame etj, mund të krijohet një imazh i përpjekjes, në vazhdimësi, për t’i  shërbyer Thirrjes Islame në Shkodër gjatë kësaj periudhe.
           
Në arkivin e atyre viteve (të cilin e kam shfletuar, lexuar e hulumtuar me shumë vëmendje e durim), ka dokumente të ndryshme e të shumta ( vende-vende, jo të bollshme), që po të analizohen së bashku, mund të vizatojnë mjaft mirë para syve tanë realitetin e vërtetë të Myftinisë Shkodër dhe të personazheve të saj shumëngjyrëshe në këtë periudhë 20 vjeçare. Por sikurse ka thënë Imam Maliku: “Prej çdo njeriu merret, por edhe refuzohet!”, ç’ka vërteton natyrën njerëzore të secilit prej nesh! E, ndoshta, ky është një rregull i artë që përcakton kufijtë e vërtetë të veprës dhe jetës tonë.
           
Shpresoj se lexuesi do të më kuptojë dhe do të më japë të drejtë për çfarë kam shkruar e çfarë i kam afruar në këto rreshta të kësaj monografie.”- (fq. 47-48).

Libri në fjalë është i pari që i kushtohet një Myftiu në Shkodër.